"تصرف عدوانی"نام کتابی است درباره ی عشق.
"استر" دختریست که وارد رابطه عاطفی با شخصی میشود که جایگاه اجتماعی عالی دارد و آدم محبوبیست.در طول داستان به دفعات استر نشانه ها رو نادیده میگیرد و انکار میکند و مدام با جملاتی مثل "اگر عاشق من نبود ...."یا " حتما مرا دوست دارد که ...." خود را فریب میدهد.او دائم در حال اصلاح تصوراتی است که نتیجه ی نشانه های مکرر است.در پایان داستان در حالی که بیش از یکسال از زندگی خورد را به امید بهبود اوضاع در این رابطه نصفه نیمه مانده هر روز عاشق تر میشود و بیشتر عذاب میکشد .و در نهایت وقتی عشقش را با فرد دیگری در آپارنش میبیند، دیگر راهی برای انکار کردن وجود ندارد.
حقیقت تف میشود روی صورتش....
چند بار در زندگی "استر" بوده اید؟
چند "استر" در اطرافتان دیده اید؟
استر بودن یک مرگ تدریجی است اما فکر میکنم استر ها حق بازی کردن نقش قربانی را ندارد .
نشانه ها را جدی بگیرید.نشانه ها را جدی بگیرید.نشانه ها را جدی بگیرید.