واقعیت اینه که هر روز میتونیم پیام تسلیت بزاریم پروفایلامون دائم سیاه باشه و سیل هشتک های تسلیت های مختلف سرازیر بشه توی فضای مجازیمون. از معدن و زلزله و پلاسکو و سانچی گرفته تا کهریزک و اوین و هزار هشتک دیگه.
واقعیت اینه که از این همه درد این همه ظلم این همه کوتاهی و دروغ باید مرد!!!!
دیگه این اعتراضات مدنی و مجازی کافی نیست.
تا کی قراره ادامه داشته باشه این روند؟!
تا کی قراره نوشدارو بعد مرگ امثال دریانورد ها باشیم اونم فقط با یه حرکت سمبلیکی که تهش تا یک ماه بازارش داغ؟!
حس میکنم بدجوری بی رگ کردنمون وقتی میشه با دوتا انگشت زدن رو صفحه گوشی (لایک) منظورمونو برسونیم دیگه حتی حرف زدن و مطالبه کردن سخته برامون ....