فکر میکردم دیگه نمیتونم پروانه بگیرم.فکر میکردم با گذشت زمان دیگه نمیشه کارایی که تو بچگی میکردم رو انجام بدم.ولی وقتی گرفتمش و اکلیلِ رنگی بالش موند روی انگشتام ته دلم انقد ذوق کردم که انگار دوباره بچه شدم.اون موقع ها من و همبازی خوبم که همیشه مراقبم بود یه کلکسیون کامل از پروانه های این اطراف داشتیم.
این بهشت منه که با هیچی عوضش نمیکنم.
*توجه توجه:
حالم خیلی خوبه.حس لطیفی دارم و بی نهایت این حس رو دوست دارم.