قبل تر آدما وقتی میگفتن: دوستت دارم.
بهشون اعتماد میکردی و باور میکردی.
من که سنم به این "قبل تر" قد نداد.اما اگر هنوزم دل و زبون آدما یکی بود چقدر خوووووب تر بود زندگی!
فقط تو همین چند روز گذشته دو تا پسر بهم گفتن که دوست داشتنشون به خاطر دلشونه نه از رو هوس.
چی شد که اینجوری شد؟
که مجبور شدیم برای بیان علاقمون اثبات کنیم پای هوس در میون نیست!
تهش قراره به کجا برسه؟
به اینکه همه با هم "تنها" باشیم؟
یا اینکه قید احساسمونو بزنیم؟
یا بیخیال رابطه های سالم و صادقانه بشیم؟
چی شد که اینجوری شد؟
و تهش قراره به کجا برسه؟
یکشنبه 23 فروردین‌ماه سال 1394 ساعت 21:25