عشق دوم

زندگی قبل تو با من بد بود

سرد و خسته بین مردم بودم

من به هر کسی رسیدم غم داشت

من همیشه عشق دوم بودم

یه نفر قبل من اینجا بوده

که من از خاطره هاش ترسیدم

این گناه من نبوده که تو رو 

یکمی دیرتر از اون دیدم

تو با من باش و یه کاری کن 

بره یادش از دنیای دیونه ی من

بزار این خونه بهم حسی بده 

که بشه صداش کنم خونه ی من 

توی عکسی که ازش جا مونده

خیره میشمو دلم میلرزه

چی تو این نگاه غمگین دیدی

که به خنده های من می ارزه

تو نمیتونی برای من یکی

به غریبگی مردم باشی

حق بده من سخت میگیرم به تو

اخه سخته عشق دوم باشی

اگه چند سال زودتر میدیدمت

از گذشتت دیگه وحشتی نبود

اولین عشق تو میشدم اگه

اگه این زمان لعنتی نبود