ماه

تو ماه را

           بیشتر از همه دوست می‌داشتی

و حالا

ماه هر شب

                تو را به یاد من می‌آورد

می‌خواهم فراموشت کنم

اما این ماه

             با هیچ دستمالی

                              از پنجره‌ها پاک نمی‌شود ...

*رسول یونان

** تو تمام هستی و عالم خلقت ماه رو بیش از هر چیزی دوست دارم(اگر آدما رو فاکتور بگیرم)انقدر که هیچ مرزی برای این دوست داشتن نیست!از تماشای ماه هیچ وقت خسته نمیشم.و جالب اینه که هیچ وقت نتونستم چیزی در موردش بنویسم.شاید چون هرچی مینوشتم به نظرم به عظمت و زیباییش نمیرسید.اما این شعر خیلی خیلی به دلم نشست.

***امیدوارم همیشه با دیدن ماه یاد من بیافتی تا هیچ وقت از پنجره نگاه و خاطرت پاک نشم:)