حول حالنا الی احسن الحال

ساعتای آخره سال نود و پنجه 

تا لحظات آخر سال همه در حال جنب و جوش هستن که همه چی برای شروع سال جدید آماده باشه.

اما حقیقت اینه که سال تحویل فقط یه لحظه س مثل همه ی لحظه های قبل و بعدش.هیچی عوض نمیشه.معجزه ای اتفاق نمیافته.نه صلح جهانی میشه نه فقر از بین میره نه تخت بیمارستانا خالی میشه حتی شاید خیلیا دقیقا توی همون لحظه عزیزانشون رو از دست بدن .اگه بخوایم سطحی تر نگاه کنیم هم بازم اتفاق خارق العاده ای توی زندگی شخصیمون هم نمیافته انگار که فقط یه چیزی میخوای برای چنگ زدن بهش تا دلمون خوش باشه بهش.

نمیخوام به هیچ وجه از ارزش معنوی سال تحویل و سال نو کم کنم اما میخوام بگم "تحول" اصلی تو "حال" و "فکر" و "دل" آدم اتفاق میافته .

فرشته ی به نام مادر

اصلا فرض کن امسال همه بدبیاری و رنج 

فرض کن همه دویدن و نرسیدن 

فرض کن همه دل شکستگی  و دلتنگی 

همین که در کنار همه ی روزهای تلخم تو را و آغوشت را داشتم

برایم از همه ی دنیا کافیست.

"بیتا"

شمس لنگرودی

بهاری دیگر 

بی حضور تو 

از راه می رسد

و آن چه که زیبا نیست

زندگی نیست

روزگار است

 که می گذرد.

امشب

اخرین شب تو سال 1395

که تو بابلسر میخوابم.