دومین سالگرد آسمانی شدنت بود
و من هرچه تلاش کردم لحظه های خوش کام تلخم را شیرین کنند باز هم آنگونه که میخواستم نشد.ای کاش تو هم شادیمان را شریک میشدی.
ای کاش بودی تا پسرکی خردسال و شرین زبان روزی تورا دایی صدا میزد.و شک ندارم اگر بودی محبوبترین دایی دنیا برایش میشدی......
*هر کار کردم نشد که ننویسمت داداشی.دوستت دارم درست به همون انداره که میدونی و بس.