یک اخلاق بدی که دارم این است که با گذشت زمان فراموش میکنم! این زمان ممکن است یک ساعت باشد.یک روز یک هفته یک ماه یک سال...ولی در نهایت فراموش میکنم! نه اینکه آدم ها را فراموش کنم نه اینکه اتفاقات را از یاد ببرم نه اینکه از خوبی هایشان  بگذرم.نه! 

بدی هایی که در حقم کرده اند کم رنگ میشوند...و این هیچ خوب نیست...خوب نیست وقتی یادت میرود و اجازه ی میدهی دوباره به تو نزدیک شوند...یک وقت هایی میبخشم اما فراموش نمیکنم ،دلم صاف نمیشود که نمیشود! اینجور وقت ها بهتر است.تکلیفم با خودم با طرف مقابل مشخص است! اما وقت هایی که فراموش میکنی هیچ خوب نیست...اتفاقات بدی در انتظار است ...اتفاقات خیلی بدی...