متاسفانه...

آسمانِ شب سهم آدم های تنهاست...

سهم آن هایی که سیمای عشق دست نایافتنی خود را در آن میبینند.

و شاید تصویری از عشقی حقیقی که هنوز متولد نشده است حتی!

آسمانِ شب سهم دست هاییست که دستی میانشان قرار نمیگیرد.

سهم کسانی که در تاریکیِ آسمان چیزهایی میبینند که تنها خودشان قادر به دیدنشان هستند!

آسمانِ شب سهم آدم های اهل "دل" است نه اهل "عشق"!

*باور کردنی نیست!!!!!خیلی وقته با "ماه" گپ نزدم!!!